Zbyt chaotyczny i nierówny, jakby twórcy nie mogli się zdecydować co chcą osiągnąć. Na uwagę zasługuje za to praca kamery oraz warsztat aktorski. Można obejrzeć, ale reżyser, scenarzysta i główny aktor w jeden osobie nie wykorzystał potencjału. Duży plus za klimat przenikający się w rolach i zdjęciach.
Kategoria: MateoOceniaFilmy
8/10 | Sully (2016)
Wszyscy znamy historie kapitana Sullenberger i doskonale wiemy że jest bohaterem. Co z takim motywem robią twórcy filmu? Przez całą opowieść „Sully” przeżywamy depresyjną wizję – a może jednak wodowanie to był błąd? Może zbytnie ryzyko? I te przyziemne związane z potencjalnym utraceniem zawodu i emerytury. Oczywiście to film z happy endem, który zresztą stanowi…
9/10 | Imperium Słońca (1987, org. Empire of the Sun)
Od pierwszej do ostatniej minuty tego filmu największe wrażenie robią zdjęcia. Sugestywne, poetyckie i potężne – Allen Daviau brawo. Drugi atutem są niewątpliwie kreacje aktorskie. Od młodego Christiana Bale, przez jak zawsze rewelacyjnego Johna Malkovicha, po Nigela Haversa czy Joe Pantoliano. Historia w ukazana filmie porywa mimo naiwnej perspektywy młodego arystokraty w świecie wojny, jednak…
4/10 | Pokot (2017)
Kino może być sugestywne, ale nie powinno być oczywiste. “Pokot” jest oczywisty i stereotypowy od początku do końca. Kiedy w filmie pojawia się postać negatywna, to musi być brzydka i odpychająca. Kiedy widzimy sympatycznego dobrego młodego bohatera, to jego zachowanie musi przypominać to disnejowskiego Goofiego. Lokalny bonzo, czarny charakter musi być wulgarny i niesympatyczny w…
6/10 | Diuna (1984, org. Dune) [6/10]
#krótko: W dniu premiery musiało robić olbrzymie wrażenie. Niektóre wstawki komputerowe, jak choćby te „cyfrowe zbroje” nadal budzą szacunek. To nie wątpliwie ważne dzieło, niestety mocno się postarzało. Warto zwrócić uwagę na obsadę. Polecam raczej tylko fanom gatunku.
Dzień dobry (1959, org. Ohayô) [6/10]
#krótko: Piękne zdjęcia i kadry – typowe dla Ozu (to taki dawny Wes Anderson), scenografia, muzyka przywodząca na myśl stare polskie komedie z PRL’u i rewelacyjny najmłodszy aktor. Niestety to prosta i wręcz banalna obyczajówka. Historia sąsiedzkich plotek, młodych chłopaczków i ich marzenia – telewizora. Znów na myśl przywodzi to PRLowskie komedie, tyleż że „Dzień…
Wielkie piękno (2013, org. La grande bellezza) [7/10]
#krótko: Od pierwszych sekund uderza operatorski majstersztyk z dopasowanym montażem. Doskonała reżyseria, świetne kolory, scenografia, klimat, zabawa muzyką (Sorrentino nie boi się mieszać popowych hitów, techno i klasyki), doskonała obsada – castingowiec rewelacja – sami twarzowcy… I tak przez cały film. Do tego błyskotliwe dialogi i poszukiwania głównego bohatera. Tak potrafią tylko południowcy. Polecam zwłaszcza…
Chemia (2015) [6/10]
Duże zaskoczenie. Choć w pierwszych sekundach na mdłości zbiera się od legendarnej TVN-owskiej warszawy w której nigdy nie pada deszcz, a problemy mieszkańców są żadne, szybko okazuje się że ta estetyka to raczej wytrych. Ten problem z estetyką filmu jest odczuwalny zwłaszcza na początku filmu. Animowane wstawki choć estetyczne, to jednak dość infantylne. Natalia Grosiak (o…
Moja miłość (2015, org. Mon roi) [7/10]
Moje kompetencje w temacie melodramatów są żadne, a na „Moją miłość” zdecydowałem się tylko ze względu na Vincent Cassel. Jakąż radość sprawiło mi to, że film ten jest czymś poważniejszym niż moje wyobrażenie i dalece wykracza poza moje oczekiwania. Oglądanie zarówno Cassel jak i Emmanuelle Bercot sprawia prawdziwą przyjemność – w warstwie artystycznej to absolutnie mistrzowsko…
Kraina jutra (2015, org. Tomorrowland) [7/10]
Przyzwoite sci-fi nie tylko dla najmłodszych. Z drugiej strony… to jednak Disney’owska bajka dla dzieciaków, przez co nie unikniemy banału. Znowuż twórcy nie przesadnie brną w patos co zazwyczaj Disney uwielbia. Ba! Nawet łamią swoją konwencje świata praktycznie bez agresji, scenami walki (mniejsza że giną tylko roboty) wiarygodnymi i – jak na Myszkę Miki – dość…